Werkgeverslasten zijn de kosten die een werkgever moet maken bovenop het bruto salaris van een werknemer.
Deze kosten komen voort uit verschillende verplichtingen en bijdragen die de werkgever moet voldoen ten behoeve van de werknemer en zijn sociale zekerheid.
De werkgeverslasten kunnen per land en regio verschillen, maar over het algemeen bestaan ze uit de volgende componenten:
- Sociale premies: dit zijn bijdragen die de werkgever moet betalen voor sociale zekerheidsregelingen, zoals de Algemene Ouderdomswet (AOW), de Werkloosheidswet (WW), de Ziektewet (ZW) en de Wet werk en inkomen naar arbeidsvermogen (WIA). Deze premies worden afgedragen aan de belastingdienst of een sociaal verzekeringsfonds.
- Pensioenpremies: als de werkgever een pensioenregeling aanbiedt aan zijn werknemers moet hij premies betalen voor deze pensioenregeling. Deze premies worden gebruikt om de toekomstige pensioenuitkeringen van de werknemers te financieren.
- Vakantiegeld: werkgevers zijn verplicht om vakantiegeld te betalen aan hun werknemers, meestal gelijk aan 8% van het bruto jaarsalaris. Dit geld wordt gereserveerd voor de jaarlijkse vakantie-uitkering die werknemers ontvangen.
- Vakantiedagen: werkgevers moeten rekening houden met de kosten van betaalde vakantiedagen voor hun werknemers. Deze kosten worden meestal berekend op basis van het bruto salaris van de werknemer en het aantal vakantiedagen waarop de werknemer recht heeft.
- Arbeidsongeschiktheidsverzekeringen: werkgevers moeten mogelijk premies betalen voor arbeidsongeschiktheidsverzekeringen om werknemers te dekken in geval van ziekte of letsel tijdens het werk.
De werkgeverslasten kunnen aanzienlijk zijn en vormen een belangrijk onderdeel van de totale kosten van het in dienst hebben van personeel voor een werkgever.